ANLATICI

 

                           Anlatıcı olmayı seviyorum,yaşamayı değil. Gözlemlemeyi seviyorum,gözlemeyi değil.Anlamayı seviyorum,anlaşılmayı deli gibi arzularken...

                            Karakter bir yerden sonra kendi yolunu çizer bütün kitaplarda,filmlerde,sahnelerde. Fimlerde yazanı yansıtırken değişir,kitaplarda okuyucu hayal ederken yönünü değiştirir hissedilmesi gereken duygunun.Bir karakter olmanın ağırlığı budur işte. Tasvir edilemez, belki eksik, yanlış yorumlanır  yada olmayan mekanın,zamanın ve hatta olayın içinde bulur kişi kendini.Kontrol edemez,kontrol edilemez.

                             Ama anlatıcı olmak öyle değil.Derine inersin.Sen anlatırken oluşur mekan,karakter ve duygu.Senin anlattığın somut bulur.Betimlemelerle şekillenir büyük resim. Tek bir anlam çıkar ve etrafında çeşitlenir.

                              Anlatıcı olmayı seviyorum.Gözlemimi gözletmeyi,anlattığımla anlaşılmayı ve anladığımda anlatmayı....